Pwn

ByRedactie

28 juni 2013

CASTRICUM – De olijfwilg

Een rare naam voor een boom die noch olijf noch wilg is.
Het dunne zilverkleurige blad lijkt wel op wilgenblad. En er komen vruchten aan die op olijven lijken.

De dichtstbijzijnde familie is de duindoorn, die meer nog dan de olijfwilg in het duin voorkomt. De wetenschappelijke naam is Elaeagnus Angustifolia waarvan “angusti”smal betekent en “folia” blad.

Als de boom ouder is zie je een grillig gevormde boom met een dikke stam en kromme takken die alle kanten uitsteken.

Knobbels en bulten en repen schors hangen van de takken en de stam. Ze komen van oorsprong uit Azië en stonden veel langs de karavaanroutes.

Hier konden de kameeldrijvers vruchten van de bomen plukken en gedroogd meenemen op hun verdere reis.

De vruchten zijn een beetje melig maar lekker zoet. Ze zitten vol met eiwit, glucose, fructose en mineralen. Het blad zit vol met vitamine C en uit kleine, geurige gele bloemetjes kan de lekkerste limonadesiroop gewonnen.

In sommige Aziatische landen worden de vruchten gedroogd en opgelost in melk gebruikt als medicijn tegen gewricht en reumatische pijn.

Een legende verteld dat de grote veroveraar Alexander de Grote de bomen tijdens zijn veldtochten verzamelde.

Bij terugkeer plantte hij de bomen in Griekenland en zo veroverde de olijfwilg Europa. Maar niemand weet of dit echt waar is.

Later duikt de boom dus op in zuid Europa en nog later zijn ze mee naar ons land genomen.
Ze vallen in de duinen direct op met het lichte zilverachtige blad tussen het groene groen. Ze kunnen goed tegen droogte, nattigheid, luchtvervuiling, zeewind en vorst.

Olijfwilg

Kortom de ultieme duinboom ofschoon ze hier maar een meter of vier/vijf hoog worden.

Ze houden net als duindoorns van kalkrijke, nitraatarme duingrond. Eigenlijk moeten ze een beetje verstuiving hebben om gezond te overleven.
Let eens op of je hem herkent deze geweldig mooie en gezonde olijfwilg.

Ben Hopman, boswachter.

Geef een reactie