DUINEN – Het kan bezoekers van het Noordhollands Duinreservaat bijna niet ontgaan dat er in het Noordhollands Duinreservaat steeds meer wandelpaden, sloten en duinvalleien onder water staan.
De oorzaak is een natuurlijk proces dat gunstig is voor planten, amfibieën en vogels. Maar PWN wil voorkomen dat bezoekers hier teveel hinder van ondervinden.
Waar mogelijk wordt daarom zand gestort.
Zijn de gevolgen dan alleen maar vervelend?
Nee, met name planten als orchideeën, parnassia en gentianen zijn zeldzame planten die hier voordeel uit halen.
Verder profiteren amfibieën als kikkers, padden en salamanders hiervan en op hun beurt ook weer vogels die deze dieren op hun menu hebben, zoals bijvoorbeeld reigers.
De winter van 2012-2013 was veel natter dan gemiddeld en de daaropvolgende zomer was ook al niet erg droog.
Tel daar de hevige regenval van de afgelopen tijd nog maar eens bij op.
De grondwaterstand is enorm gestegen en de bodem begint verzadigd te raken. Wandelpaden op de lage delen komen onder water te staan en veranderen in modderpoelen.
Wandelpaden in de bossen liggen vol met bladeren. Door die bladeren ontstaat er een humuslaag die als een spons water vasthoudt.
Om te zorgen dat bezoekers minder hinder hebben van de drassige paden, laat PWN waar mogelijk zand storten.
Liever doet PWN dit niet, omdat daardoor in de zomermaanden mulle paden ontstaan die dan weer voorzien moeten worden van gras om ze begaanbaar te houden.
Soms maakt PWN de bovengrond los met een roteerkop. Dit heeft een beperkt effect omdat door het grote aantal recreanten de paden weer snel aangestampt raken.